Taalstoornissen

De taalontwikkeling verloopt volgens een bepaald patroon (de verschillende stadia van de taalontwikkeling). Bij een aantal kinderen kent deze ontwikkeling een vertraagd of afwijkend verloop.

Wanneer het taalprobleem niet verklaard kan worden door een problemen in andere ontwikkelingsdomeinen (sensorische, motorische, sociaal-emotionele, cognitieve ontwikkeling) dan spreken we van primaire taalontwikkelingsproblemen.

Hierbij maken we nog een onderscheid tussen een vertraagde spraak-en taalontwikkeling, ontwikkelingsdysfasie en kinderafasie.

Bij een vertraagde spraak-en taalontwikkeling komt het taalniveau van het kind overeen met dat van jongere kinderen. Dit is meestal het gevolg van een iets mindere taalaanleg. De meeste kinderen kunnen deze achterstand inhalen met aangepaste logopedische therapie.

Bij ontwikkelingsdysfasie (specifieke taalontwikkelingsstoornis) verloopt de taalontwikkeling niet alleen trager maar ook afwijkend tov leeftijdsgenootjes. De taalontwikkeling verloopt al vanaf het prille begin zeer traag en moeizaam. Er zijn geen aanwijsbare neurologische afwijkingen die de dysfasie kunnen verklaren.

Kinderafasie is een verworven taalontwikkelingsstoornis waarbij het kind ten gevolge van een hersenletsel een terugval ondervindt in zijn taalontwikkeling. De taalontwikkeling is al gestart op het moment dat het probleem zich voordoet, maar is nog niet voltooid. Is de taalontwikkeling voltooid dan spreken we over afasie.

Wanneer de taalproblemen het gevolg zijn van problemen in een ander ontwikkelingsdomein (sensorische, motorische, sociaal-emotionele, cognitieve ontwikkeling) spreken we van secundaire taalontwikkelingsproblemen.